نابغه‌ای در هنر دودلینگ و شیفته کاغذهای باطله

پیکاسو و کاغذ

نابغه ای در هنر دودلینگ و شیفته کاغذ های باطله

کاغذ برای پیکاسو ابزاری همچون رنگ و گل رس بود، مجموعه ای از کولاژ ها و خلاقیت های این هنرمند با کاغذ در آکادمی سلطنتی لندن به نمایش در آمده است.

به گزارش گالری آنلاین، آکادمی سلطنتی لندن نمایشگاهی از بریده های کاغذ پیکاسو در هشت سالگی گرفته تا اسکچ هایی که منجر به خلق اثر گرنیکا شد، به نمایش گذاشت. این مجموعه خلاقیتی بی پایان از کاربرد کاغذهای باطله را به نمایش می گذارد.

پیکاسو هر کجا که می رفت و هر کاری که انجام می داد ردی از کاغذ های نقاشی، کارها، رنگ روغن و گواش، مداد و جوهر، مداد شمعی و زغالی، چاپ های دستی (باسمه چوبی، لیتوگرافی، چاپ فلزی، حکاکی ) و کارهای دیگر بر روی کاغذ خط دار و ساده، کاغذ ژاپنی، کاغذ ابرنگ آرک، کاغذ برجسته ، روزنامه، کاغذ دیواری، سربرگ های هتل، کارتهای منو، کاغذ بسته بندی، دستمال کاغذی و کاغذ های باطله و تکه های مقوا باطله را به جا می گذاشت. او کاغذها را جمع آوری کرده و کنارهم می گذاشت و به هیج وجه چیزی را دور نمی انداخت. .به نوعی شاید بتوان گفت پیکاسو هنرمند مقتصدی بود.

همه کاغذها حتی دوریختنی ترین یا زشت ترین کاغذ دیواری برای او ویژگی خودش را داشت. وقتی کاغذها را تا می کرد، به هم می چسباند، می برید و پاره می کرد، رنگ می‌کرد و پاک می کرد، می کشید و به هم می سابید حواس پیکاسو به همه آنها بود، او در تولید انبوه و ارزان، کار دستی و حرفه ای خبره بود. کاغذ برای او ابزاری بود ( درست مثل رنگ ، خاک رس یا گچ) که باید از آنها استفاده می کرد. در حین کار وسایلش را، چه یک ماهی باشد و چه زن باشد یا گیتار، چه پرتره و یا یک جمجمه، پیدا می کرد، گم می کرد و دوباره پیدا می کرد. تحولات متعددی که او در هنرش ایجاد کرده بود ، گواه بر انرژی، بی پروایی و اعتماد به نفس و در مجموع عظمت بیش از اندازه اش است.

پیکاسو و مجسمه سازی، پیکاسو و عکاسی، پیکاسو و تئاتر، پیکاسو و سرامیک، پیکاسو و ماتیس، پیکاسو و پیکاسو .... آیا پایانی برای ارزیابی های این هنرمند به طرق مختلف وجود دارد؟ نمایشگاه پس از نمایشگاه، تحقیق پس از تحقیق، چه در طول زندگی حرفه ایش و چه پس ار مرگش در سن ۹۱ سالگی، در سال ۱۹۷۳ پایانی وجود ندارد. این روزها Picasso and Paper تمام گالری های Royal Academy را به خود اختصاص داده است .