یک شروع استارتآپی اینچنین- محمد جواد داورخواه
یک شروع استارتآپی اینچنین
(عباس برزگر)
استارتآپ همانطور که در مطلب قبلی اشاره کوچکی بدان شد حتماً نباید یک کار اینترنتی باشد همانطور که در دنیای امروزه هم به همین صورت شناخته میشود که فقط نکته مهم آن شروع یک موضوع و کمک در ارتقا و پیشرفت آن موضوع در راستای سود و درآمددهی است که به همان استارتآپ (به منظور شروع با پیشرفت) نامگذاری شده است. انشاءالله در مطالب بعدی به مسابقات استارتآپی و نحوه برگزاری آنها در کشورهای دیگر و کشور خودمان میپردازیم ولی چیزی که بسیار باعث تأسف است این است که متأسفانه در کشور ما امروزه این پدیده اقتصادی جهانی را برخلاف تمامی دنیا فقط به کارهای اینترنتی و شروع یک کار اینترنتی محدود کردهاند یا حداقل اکثریت مردم این تفکر را نسبت به این مطلب دارند تا حدی که وقتی با کسی فقط درباره یک کار استارتآپی صحبت میکنید میگوید میخواهی وب سایت بزنی؟!!!
امروز میخواهیم با استارتآپی آشنا شویم که در آن سه نکته بسیار مهم هویدا است که یکی از آنها در ابتدا هرگز اینترنتی نبودن آن است.
همانطور که در بسیاری از مطالب در سایتهای مختلف خواندید عباس برزگر مردی حدود 40 ساله است در روتای بزم در شهرستان بوانات استان فارس که در ابتدا دستفروش بوده است با درآمد روزی 3 هزار تومان که ولی امروزه یکی از مهمترین افراد استارتآپی کشورمان است تا حدی که با موقعیتشناسی درست توانسته در کتاب راهنمای گردشگری یونسکو، عنوان شگفتانگیزترین تجربه گردشگری ایران را از آن خود کند.
عباس برزگر در یک شب بارانی دو گردشگر آلمانی را به خانه فقیرانه خود مهمان و از آنها با دمپختک و ترشی لیته پذیرایی میکند. به نحوی که وقتی به اتاق پذیرایی میهمانان سر میزند میبیند که آن دو نفر با ته دیگ طلایی دمپختک دستپخت همسر عباس برزگر عکس و سلفی میگیرند و با هیجان خاصی در فضای مجازی آن را به اشتراک میگذارند. مهمانان خارجی عباس با پذیرایی صمیمانه و بیریای او دو روز تمام به سبک روستاییان ایرانی زندگی میکنند و گویا این تجربه منحصر به فرد آنقدر برایشان جذاب بوده است که به سرعت این موضوع را رسانهای میکنند و عباس برزگر را با انبوهی مهمان ناخوانده از آن سوی مرزها مواجه میکنند.
هوشمندی عباس برزگر برای بهرهبرداری از این اتفاق، به سرعت او را شهره عام و خاص کرد و شبکههای تلویزیونی از سراسر جهان کارآفرین روستایی ایران را روی آنتن خود قرار میدادند. عباس حالا علاوه بر دهکده توریستیاش یک تور عشایری با ۱۵ هزار سیاه چادر دارد. تور عشایری او در سال 94 تا سال ۹۵ رزرو شده بود و کارشناسان میگویند این تورها میتواند درآمدزایی عباس برزگر را به اندازه تمام صادرات نفت کشور برساند. با این حساب اگر او به ازای هر شب اقامت فقط در ۱۵ هزار سیاه چادر حدود ۱۰ هزار دلار دریافت کند تنها در یک روز سال حدود ۱۵۰ میلیون دلار درآمد خواهد داشت. این درآمد در یک سال به حدود ۵۴ میلیارد دلار میرسد که معادل درآمد نفتی ایران است و همانا نکته دوم همین است که از یک استارتآپ گردشگری میتوان درآمدی معادل با کل صادرات نفت کشور عزیزمان داشت. حال اگر سرمایهگذاری و برنامهریزیهای کشور بیشتر و بیشتر و بیشتر به این سو رود چه درآمدی میتوان در این زمینه برای کشور حاصل شود و تولید داخلی و تولید ملی افزایش و رونق پیدا کند.
همانخانه برزگر نخستین مهمانسرای بومی گیاهخواری در ایران است. او در کنار آغلی پر از بز و مرغ و خروس، کندوهای عسل و چندین هکتار سبزی کاری، ۳۷ اتاق کاه گلی برای کرایه دارد. این مهمانسرا به کمک 600.000 دلار وام بلاعوض دولتی ساخته شدهاست.
دهکده گردشگری عباس برزگر بوانات متشکل از چند خانه روستایی با ۱۲۰۰ متر مساحت است که سه اتاق آن با ۷۰۰ سال قدمت و طراحی به سبک زندگی روستایی ایران در ۷۰۰ سال قبل، گرانترین اتاقهای این دهکده به شمار میآیند. غیر از این در این دهکده مزرعه، دامداری، باغ میوه، فروشگاه صنایع دستی عشایر، فروشگاه داروهای گیاهی و عرقیات گیاهی نیز وجود دارد و محصولات غذایی مهمانان به صورت مستقیم از این مزارع و دامداریها تأمین میشوند. برای گردشگران خارجی، غذاهای محلی طبخ میشود. نوشیدنیهای سنتی سرو میشود و از همه مهمتر، گردشگران میتوانند تجربههای جالبی را احساس کنند. مانند دوشیدن شیر و امثالهم.
عباس برزگر برای میزبانی مهمانان خود در سیاه چادرهای منطقه عشایری منطقه این منطقه را با صحبت با رؤسای ایلات قشقایی و بختیاری ساخت تا گردشگران را به مناطق عشایری ببرد تا سبک زندگی واقعی نیاکانش را درک کنند. در آن جا با زندگی روزمره عشایر، لباسهای محلی، غذاها و نحوه پخت نان توسط عشایر و طبیعت زیبایی که عشایر در تابستان در آنجا زندگی میکنند آشنا میشوند. بین ماههای اردیبهشت تا شهریور زمان اعزام به این اقامتگاه است.
حال با این حجم از کار قطعاً عباس برزگر به تنهایی یارای انجام آن را ندارد و باید به حتم تیم کاریای نیز برای آن داشته باشد. عباس برزگر با شروع این استارتآپ برای بیش از 25 هزار نفر اشتغال ایجاد کرده است. پیش از این برای نه هزار نفر از ساکنان روستای بزم شهرستان بوانات استان فارس اشتغال ایجاد کرده است و حالا پانزده هزار نفر خانوادههای دیگر در درآمد و کسب و کار وی شریک میباشند. عباس برزگر میگوید: تمام درآمدها به طور عادلانه بین مجموعهام تقسیم میشود. از تمام صاحبان مشاغل و کالاها به طور مساوی خرید میکنم و آنها به این شیوه من احترام میگذارند و باکیفیتترین کالاها را برای پذیرایی از مهمانانم آماده میکنند. مجموعه بزرگ وی قدرشناس حسن نیت او هستند. همچنین او این روزها مشغول آموزش خانوادههای عشایری برای پذیرایی از مهمانان خارجی میباشد. عباس برزگر میگوید ۱۰۰ نفر از جوانان خانوادههای عشایر زبان انگلیسی آموختهاند تا بتوانند به راحتی با مهمانان ارتباط برقرار کنند و این نشان میدهد که برای پیشرفت، احترام، تحصیل، اشتغال، درآمد، اعتبار و... حتماً نباید به شهر رفت و میتوان در همان روستا و یا ایل خود تمامی اینها را به دست آورد.
نکته سوم نیز همین است که این استارتآپ عباس برزگر که هرگز در ابتدا اینترنتی نبوده و یا طرح اینترنتی و مجازی برایش ریخته نشده و نه درآمدزایی بسیاری دارد که بتواند در همین سالها به درآمد نفتی کل کشور مبدل شود آن هم فقط برای یک فرد، در دیگر ویژگیاش این مهم را نهفته دارد که اشتغالزایی برای 25 هزار نفر تا به حال داشته است و آن هم نه در شهر و نه در فضای اینترنتی و نه در ادارات و فضای پرسنلی، بلکه در روستا و ایل و کوه و دشت و زیباییهای طبیعی خدادادی و الهی این عمل انجام گرفته و این تعداد برای امروز است و قطعاً به افراد شاغل در استارتآپ او و آموزشهای مختلف آن مثل زبانآموزی و... اضافه خواهد شد.
باشد که با مدد مولا همتی کنیم و خود را به فکرهای بزرگتر و نه محدود بیاوریم و باعث شروع پیشرفت های عظیم باشیم.
محمد جواد داورخواه- دانشجوی ارشد برنامه ریزی گردشگری دانشگاه تهران
منابع:
1- سایت www.parvaresheafkar.com
2- سایت saten.ir بخش در راز ثروتمندان (مطلب عباس برزگر چگونه از دستفروشی به درآمد میلیاردی رسید)
3- سایت گردشگری ایران tripyar.com مورد اقامتگاه عباس برزگر